buchnąć

buchnąć
buchn|ąć
сов. 1. вырваться; повалить (о дыме etc.);

\buchnąćął płomień вырвалось пламя;

2. (о wodzie itp.) хлынуть, хлестнуть;

\buchnąćęła krew хлынула кровь;

3. броситься (куда-л.);

\buchnąć w krzaki броситься в кусты;

4. разг. стащить;
● \buchnąć w rękę (w mankiet) kogoś разг. поцеловать руку кому-л.
+

4. gwizdnąć, zwędzić, ściągnąć

* * *
сов.
1) вы́рваться; повали́ть (о дыме и т. п.)

buchnął płomień — вы́рвалось пла́мя

2) (o wodzie itp.) хлы́нуть, хлестну́ть

buchnęła krew — хлы́нула кровь

3) бро́ситься (куда-л.)

buchnąć w krzaki — бро́ситься в кусты́

4) разг. стащи́ть
- buchnąć w mankiet kogoś
Syn:
gwizdnąć, zwędzić, ściągnąć 4)

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Полезное


Смотреть что такое "buchnąć" в других словарях:

  • buchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}buchać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}buchnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzyć silnie czymś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • buchnąć — dk Va, buchnąćnę, buchnąćniesz, buchnąćnij, buchnąćnął, buchnąćnęła, buchnąćnęli, buchnąćnięty, buchnąćnąwszy 1. forma dk czas. buchać (p.) 2. pot. «wykonać nagły ruch, rzucić się, uderzyć» Buchnąć w krzaki. Zając buchnął w kapustę. Buchnął go w… …   Słownik języka polskiego

  • buchnąć — pot. żart. Buchnąć, buch kogoś w rękę, w mankiet «pocałować kogoś w rękę»: Ciocia Petronella podała mi rękę, co było odejściem od tutejszego obyczaju. Już chciałem buchnąć ją w mankiet po polsku, ale powstrzymałem się na czas. R. Antoszewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • buchnąć — Ukraść; okraść Eng. To steal; to rob …   Słownik Polskiego slangu

  • buchnąć w mankiet — pocałować w rękę …   Słownik gwary warszawskiej

  • mankiet — Buchnąć (buch) kogoś w mankiet zob. buchnąć. Płakać, wypłakać się komuś w mankiet zob. płakać 2 …   Słownik frazeologiczny

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • buchać — ndk I, buchaćam, buchaćasz, buchaćają, buchaćaj, buchaćał buchnąć dk Va, buchaćnę, buchaćniesz, buchaćnij, buchaćnął, buchaćnęła, buchaćnęli, buchaćnięty, buchaćnąwszy 1. «rozprzestrzeniać się w sposób gwałtowny, zwracający uwagę, być ośrodkiem… …   Słownik języka polskiego

  • buch — kogoś w rękę, w mankiet zob. buchnąć …   Słownik frazeologiczny

  • buchnięcie — n I rzecz. od buchnąć …   Słownik języka polskiego

  • mankiet — m IV, D. u, Ms. mankietecie; lm M. y 1. «zakończenie rękawa, nogawki u spodni, skarpetek itp. zwykle w kształcie paska przyszytego, przypiętego albo odwiniętego z tej samej lub innej tkaniny» Szerokie, wąskie, wywinięte mankiety. Mankiety u… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»